O ile w przepisach polskiego prawa cywilnego istnieje precyzyjna definicja nieruchomości, to ruchomość takiej definicji się nie doczekała. Kodeks cywilny jedynie precyzuje, że zarówno nieruchomość, jak i ruchomość stanowią rodzaj rzeczy w ujęciu ekonomicznym oraz prawnym. Rozróżnienie jest proste. Jeśli jakiejś rzeczy nie możemy nazwać nieruchomością, to z definicji stanowi ona ruchomość. Taki sposób definiowania nazywamy negatywnym, gdyż opiera się na stwierdzeniu, czym dana rzecz nie jest. Ruchomością może być zatem w myśl obowiązujących paragrafów telewizor, komputer, naszyjnik, stół, a nawet rasowe zwierzę i wcale nie chodzi tu o to, że jest ono w stanie się szybko poruszać, chociaż takie skojarzenie wręcz się narzuca jako słowna zabawa. Kodeks wyróżnia trzy typy nieruchomości. Pierwszy rodzaj to tak zwane nieruchomości gruntowe. Jako drugi typ przepisy wymieniają nieruchomości budynkowe. Ostatni rodzaj to nieruchomości lokalowe czyli po prostu części budynków. Istotnym elementem takiej opisowej definicji jest stwierdzenie, że nieruchomością może być tylko rzecz, stanowiąca odrębny przedmiot własności, co jest potwierdzone stosownym zapisem w księgach wieczystych. Skoro więc dla telewizora, naszyjnika czy rasowego zwierzęcia nie zakładamy księgi wieczystej to są one ruchomościami.
Ruchomość czy nieruchomość?
